Informacje ogólne o Niemczech:
Niemcy, kraj o największej liczbie mieszkańców w Europie, rozciągają się od Morza Północnego i Bałtyckiego na północy aż po Alpy na południu. Niemcy graniczą z Danią na północy, z Polską i Czechami na wschodzie, z Austrią i Szwajcarią na południu, z Francją i Luksemburgiem na południowym zachodzie oraz z Belgią i Holandią na północnym zachodzie.
Do najważniejszych sektorów niemieckiej gospodarki w 2015 r. należały: przemysł (25,9 %), działalność związana z administracją publiczną, obronnością, edukacją, ochroną zdrowia i pracą społeczną (18,2 %) oraz handel hurtowy i detaliczny, transport, usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne (15,8 %).
Główne rynki eksportowe dla niemieckiej gospodarki to Francja, USA i Wielka Brytania, a w przypadku importu – Holandia, Francja i Chiny.
Stolica: Berlin
Powierzchnia: 357 376 km2
Ludność państwa: 81 197 537 (2015 r.)
Odsetek ludności UE: 16 % (2015 r.)
Produkt krajowy brutto (PKB): 3,026 bilionów EUR (2015 r.)
Język urzędowy: niemiecki
Ustrój polityczny: federalna republika parlamentarna
W UE od: 1 stycznia 1958 r.
Liczba posłów w Parlamencie Europejskim: 96
Waluta: Euro. Członek strefy euro od 1 stycznia 1999 r.
Czy należy do strefy Schengen? Tak. Niemcy są członkiem strefy od 26 marca 1995 r.
Przewodnictwo w Radzie: W latach 1958–2007 Niemcy sprawowały rotacyjne przewodnictwo w Radzie UE 11 razy. Po raz kolejny będą je sprawować w 2020 r.
Źródło: https://europa.eu/european-union/about-eu/countries/member-countries/germany_pl
Podejmowanie pracy w Niemczech:
Decyzja o podjęciu pracy należy wyłącznie do pracodawcy i kandydata do pracy. Nie ma żadnych pozwoleń na wykonywanie pracy. Polacy mają takie same prawa i obowiązki jak pozostali pracownicy, a pracodawca nie może ich dyskryminować ze względu na narodowość.
Przedsiębiorca, który w ramach prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, może delegować swoich pracowników do wykonywania określonej pracy na terenie Niemiec. Oddelegowanie może być na własny rachunek i pod swoim kierownictwem lub do zakładu lub przedsiębiorstwa znajdującego się na terenie Niemiec. Na wniosek pracodawcy ZUS poświadcza ubezpieczenie delegowanych pracowników na formularzach U-101. Pracownicy delegowani (do 12 miesięcy) są zwolnieni z obowiązku składkowego w Niemczech oraz mają prawo do niemieckiej opieki medycznej na podstawie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego wydawanej przez NFZ.
Z racji obowiązywania ustawy o swobodnym przepływie osób w UE, nie jest wymagane zezwolenie na legalny pobyt w Niemczech. Urzędy ds. obcokrajowców wydają obywatelom Polski automatycznie wspólnotowe zaświadczenie o prawie do pobytu.
Obywatel polski ma prawo do podjęcia samodzielnej działalności gospodarczej i świadczenia usług na terenie Niemiec. Zakładanie i prowadzenie spółek jest dość skomplikowane, a przede wszystkim wymaga dużych nakładów finansowych. Bardziej realne, prostsze i wymagające dużo mniejszych nakładów finansowych, jest założenie samodzielnej działalności gospodarczej, czyli jednoosobowej firmy (samozatrudnienie na terenie Niemiec).
Poszukiwanie pracy w Niemczech:
Osoby zainteresowane podjęciem pracy w Niemczech mogą poszukiwać pracy poprzez:
- poszukiwanie odpowiedniej oferty pracy na portalu internetowym EURES. Możliwe jest to poprzez przeglądanie dostępnych ofert pracy, bądź zalogowanie się na stronie i wprowadzenie własnego życiorysu do bazy osób poszukujących pracy. Oferty pracy firmowane poprzez EURES można znaleźć w wojewódzkich i powiatowych urzędach pracy w Polsce
- poszukiwanie odpowiedniej oferty na portalu internetowym niemieckiego urzędu pracy: http://jobboerse.arbeitsagentur.de
lub skontaktowanie się z ZAV Auslandsvermiettlung Berlin przez e-mail: ZAV-Berlin-Auslandsvermiettlung@arbeitsagentur.de - zgłoszenie się do prywatnej niemieckiej lub polskiej agencji pośrednictwa pracy
- udział w organizowanych międzynarodowych giełdach i targach pracy na terenie Polski i Niemiec
- udział w polsko-niemieckich dniach doradczych odbywających się w polskich i niemieckich urzędach pracy na pograniczu
- przeglądanie ogłoszeń, zawierających oferty pracy w prasie lub Internecie.
Warunki pracy w Niemczech:
Rodzaje umów o pracę
Przepisy prawa pracy reguluje Kodeks Cywilny Bürgerlichen Gesetzesbuch (BGB), który stwarza podstawy do zawarcia umowy o pracę pomiędzy dwoma partnerami: pracodawcą a pracownikiem. Umowa o pracę na początku nie musi mieć formy pisemnej. Jednak do miesiąca od podjęcia pracy pracodawca jest zobowiązany przedłożyć pracownikowi na piśmie najistotniejsze warunki zatrudnienia.
W razie nie przestrzegania warunków umowy, strony mogą się na nią powołać.
Do umów o pracę często wprowadza się zapis, że pierwszy okres stosunku pracy traktowany jest jako okres próbny. Z reguły okres próbny uzgadnia się na czas nie dłuższy niż 6 miesięcy. W okresie próbnym stosunek pracy można wypowiedzieć z zachowaniem okresu 2 tygodni. Okres wypowiedzenia jest określony w umowie i wynosi od 1 do 7 miesięcy w zależności od stażu pracy.
Zazwyczaj umowę o pracę zawiera się na czas nieokreślony. Ograniczenie czasowe jest możliwe wtedy, gdy istnieje rzeczowe uzasadnienie np. zapotrzebowanie na daną pracę występuje w zakładzie czasowo, na czas zastępstwa innego pracownika, na wniosek pracownika, pracodawca rozpoczął działalność gospodarczą w okresie ostatnich 4 lat. Umowa może być zawarta na czas określony, najczęściej ma to miejsce w gastronomii, hotelarstwie, pracach sezonowych. Umowa nie może zawierać zapisów niezgodnych z przepisami dotyczącymi macierzyństwa i młodocianych. Umowa może być zawarta na pełny wymiar czasu pracy, bądź w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Czas pracy
Tygodniowy czas pracy w Niemczech wynosi średnio 39 godzin (4 dni po 8 godzin i 7 godzin w piątek). Godziny pracy w urzędach i biurach rozpoczynają się najczęściej o godzinie 9, około godziny 12.30 stosuje się przerwy obiadowe (Mahlzeit), podczas których wszyscy pracownicy schodzą do kantyny i spożywają obiad. Czas przerwy na obiad nie jest wliczany do czasu pracy.
Dzienny wymiar czasu pracy pracownika nie może przekroczyć 8 godzin. Można go przedłużyć do 10 godzin dziennie jedynie wtedy, gdy w okresie 6 miesięcy kalendarzowych lub 24 tygodni nie zostanie przekroczony średni ośmiogodzinny wymiar czasu pracy.
Coraz więcej zatrudnionych pracuje w niepełnym wymiarze godzin. Obecnie stanowią oni 23% wszystkich zatrudnionych. W niepełnym wymiarze czasu pracują przeważnie kobiety.
Urlop wypoczynkowy
Długość urlopu wypoczynkowego wynosi rocznie co najmniej 24 dni robocze. Dniami roboczymi są wszystkie dni kalendarzowe, nie będące niedzielami lub ustawowymi świętami. Urlop przysługuje po przepracowaniu co najmniej 6 miesięcy. Liczba dni urlopu wzrasta wraz ze stażem pracy. Umowy zbiorowe zazwyczaj wydłużają czas urlopu do 30 dni lub nawet więcej. Pracownik otrzymuje wynagrodzenie za czas urlopu w takiej samej wysokości, jakby pracował.
Po wykorzystaniu płatnego urlopu można uzyskać urlop bezpłatny, jeżeli pracownik z powodu pilnych spraw osobistych potrzebuje dodatkowych dni wolnych.
Wynagrodzenie za czas urlopu wylicza się na podstawie przeciętnego wynagrodzenia za ostatnie 13 tygodni przed urlopem. Powinno być wypłacone przed rozpoczęciem urlopu.
Urlop należy wykorzystać najpóźniej do 31 marca kolejnego roku. Po tym terminie prawo do urlopu przepada.
Wynagrodzenie za pracę
Od 1 stycznia 2015 roku w Niemczech wprowadzona została ustawowa płaca minimalna, która do 31 grudnia 2016 r. wynosi 8,50 euro/godz. Stawka dotyczy pracowników niemieckich i zagranicznych, również tych oddelegowanych do pracy na terenie Niemiec. Nie ma więc znaczenia czy pracodawca jest z Niemiec, czy z zagranicy.
Nadal obowiązują minimalne stawki godzinowe w poszczególnych branżach gospodarki regulowane przez układy taryfowe, corocznie negocjowane pomiędzy centralami związków zawodowych, a związkami pracodawców. Oznacza to, że każdy pracownik na terenie Niemiec powinien otrzymywać wynagrodzenie w wysokości ustawowej płacy minimalnej lub w wysokości minimalnej stawki dla określonej branży. Od 1 stycznia 2017 r. płaca minimalna w układach zbiorowych musi we wszystkich branżach wynosić co najmniej 8,84 euro/godz. Pracownicy, których obowiązuje 40 godzinny tydzień pracy dotychczas mogli zarobić minimum 1477 euro. Od 2017 roku ci sami pracownicy zarobią 1536 euro, czyli o 59 euro więcej. Niektóre grupy zawodowe, w tym dostawcy gazet, pracownicy branży mięsnej i rolnej oraz zatrudnieni w przemyśle tekstylnym we wschodnich Niemczech, nie są na razie objęci systemem płacy minimalnej. Od 2018 roku zostaną zlikwidowane wszystkie wyjątki.
W przypadku stosowania systemu akordowego, pracownicy którzy nie wyrobią określonej normy mogą domagać się wypłaty według stawki godzinowej. Wynagrodzenie w przeliczeniu na godzinę pracy nie może wynosić mniej niż ustawowa płaca minimalna.
W niewielu przypadkach pracodawca może potrącić od płacy minimalnej koszty zakwaterowania i wyżywienia pracownika. Maksymalna kwota potrąceń jest uzależniona od liczby osób na utrzymaniu pracownika. Np. osoba samotna nie może zarobić miesięcznie mniej niż 1.079,99 euro netto, po potrąceniu składek na ubezpieczenie społeczne i podatku. Dopiero jeżeli wynagrodzenie netto przekracza te kwotę, możliwe jest potrącenie zakwaterowania i wyżywienia. W przypadku kwot zbliżonych do płacy minimalnej nie jest to praktycznie możliwe.
Pracodawcy nie wolno ustalać wynagrodzenia zróżnicowanego ze względu na płeć pracownika. Pracodawca zobowiązany jest również przestrzegać postanowień szczegółowych układów taryfowych, wynagrodzenie za pracę w nocy, w święta itp. musi stanowić wynagrodzenie dodatkowe i nie wchodzi w skład stawki minimalnej. Niektóre układy zbiorowe przewidują ponadto wypłaty dodatków urlopowych (Urlaubsgeld) i świątecznych (Weihnachtsgeld).
Źródło: https://eures.praca.gov.pl
Strony z ofertami pracy w Niemczech: