Praca w Chorwacji

11.07.2019
PolskaPraca.pl

Informacje ogólne o Chorwacji:

Chorwacja sąsiaduje z Bośnią i Hercegowiną, Węgrami, Czarnogórą, Serbią i Słowenią. Niepodległość uzyskała w 1991 r. Kraj ten leży nad Adriatykiem i posiada długą i wyjątkowo urozmaiconą linię brzegową. Do Chorwacji należy ponad tysiąc wysp i wysepek, z czego tylko 48 to wyspy, na których ktoś mieszka na stałe.

Do najważniejszych sektorów chorwackiej gospodarki w 2015 r. należały: handel hurtowy i detaliczny, transport, usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne (21,8 %), przemysł (21,2 %) oraz działalność związana z administracją publiczną, obronnością, edukacją, ochroną zdrowia i pracą społeczną (15,2 %).

Główne rynki eksportowe dla chorwackiej gospodarki to Włochy, Słowenia i Niemcy, w przypadku importu – Niemcy, Włochy i Słowenia.

Stolica: Zagrzeb

Powierzchnia: 56 594 km2

Ludność państwa: 4 225 316 (2015 r.)

Odsetek ludności UE: 0,8 % (2015 r.)

Produkt krajowy brutto (PKB): 43,897 miliardów EUR (2015 r.)

Język urzędowy: chorwacki

Ustrój polityczny: republika parlamentarna

W UE od: 1 lipca 2013 r.

Liczba posłów w Parlamencie Europejskim: 11

Waluta: chorwacka kuna (HRK)

Czy należy do strefy Schengen? Nie. Chorwacja nie jest członkiem strefy Schengen

Przewodnictwo w Radzie: Chorwacja będzie po raz pierwszy sprawować rotacyjne przewodnictwo w Radzie UE w pierwszej połowie 2020 r.

Źródło: https://europa.eu Unia Europejska

Podejmowanie pracy:

1 lipca 2013 r. wszedł w życie rozdział X Ustawy o Cudzoziemcach (Narodnenovine nr 130/11 i 74/13), zgodnie z którym obywatele RP i członkowie ich rodzin mają prawo przebywać i pracować na terenie Chorwacji bez pozwolenia na pobyt i pracę przez okres do 90 dni.

Polscy obywatele, którzy zamierzają przebywać i pracować w Chorwacji dłużej niż 3 miesiące zobowiązani są w ciągu 8 dni po upływie 3-miesięcznego okresu pobytu zgłosić tymczasowy pobyt (Privremeniboravak) w Chorwacji w określonym celu:

  • zatrudnienie lub samo zatrudnienie
  • pracy pracownika delegowanego
  • studia
  • kształcenie na poziomie szkoły średniej
  • badania naukowe
  • działalność humanitarna

na właściwym posterunku policji zgodnie z miejscem pobytu.

Potwierdzenie o zgłoszeniu tymczasowego pobytu zostanie wydane, jeśli aplikująca osoba posiada: ważny dowód osobisty lub paszport, potwierdzenie o nawiązanym stosunku pracy lub o samozatrudnieniu (lub dowód o innym celu pobytu), posiada środki utrzymania (minimalnie 2000 kun miesięcznie) oraz ważne ubezpieczenie zdrowotne.

1 lipca 2013 r. weszło również w życie rozporządzenie (Narodnenovine nr 79/13) wydane przez rząd Republiki Chorwacji dotyczące obywateli i ich rodzin tych krajów członkowskich UE, które wprowadziły ograniczenia w dostępie do swojego rynku pracy dla obywateli Chorwacji i ich rodzin. Zgodnie z art. 76 Ustawy o Cudzoziemcach obywatele krajów członkowskich UE, które wprowadziły w/w ograniczenia zobowiązani są wystąpić o pozwolenie na zatrudnienie trwające powyżej 3 miesięcy (90 dni). Jeśli okres zatrudnienia wynosi odpowiednio do 30, 60 i 90 dni obowiązuje wymóg uzyskania potwierdzenia o rejestracji zatrudnienia - nie dotyczy to obywateli Polski.

Poszukiwanie pracy:

Pracodawcy publikują swoje oferty pracy na stronie internetowej Chorwackich Służby Zatrudnienia, na prywatnych portalach a także na własnych stronach internetowych. Ogłoszenia o pracę można znaleźć również w prasie codziennej i wydawnictw reklamowych, a także na stronach internetowych organizacji zawodowych (komora, stowarzyszenia).
Oferty Pracy w sektorze publicznym muszą być opublikowane w Dzienniku Ustaw.
W mniejszych gminach są one również publikowane przez stacje radiowe. Wielu dużych pracodawców szuka kandydatów poprzez użycie formularzy online aplikacji na swoich stronach internetowych - robią to, aby utworzyć własną bazę danych potencjalnych kandydatów na przyszłe wolne miejsca pracy.

Portal chorwackiego urzędu pracy: http://burzarada.hzz.hr

Warunki pracy:

Rodzaje umów o pracę
Umowa zatrudnienie jest zwykle zawarta w pełnym wymiarze czasu pracy, na czas nieokreślony. Umowy na czas określony mogą być zawierane z powodu tymczasowego zwiększenia zakresu prac, w celu zastąpienia nieobecnych pracowników, ale tylko w wyjątkowych przypadkach dozwolone jest zawieranie kilku umów na czas określony pod rząd – nie dłużej jednak niż okres trzech lat. Długość okresu próbnego określa w umowa o pracę, ale nie może on jednak trwać dłużej niż sześć miesięcy. Pracownik, który zawarł umowy w niepełnym wymiarze czasu pracy u jednego pracodawcy mogą zawierać dwie lub więcej umów z kilkoma pracodawcami do pełnego wymiaru czasu pracy.
Sezonowe zatrudnienie ma miejsce przeważnie w hotelarstwie i turystyce (głównie w rejonie Adriatyku), rolnictwie, handlu i przemyśle spożywczym. Jeśli pracodawca działa głównie sezonowo może z pracownikami zawrzeć tak zwane umowy o stałej pracy sezonowej. W takim przypadku pracodawca jest zobowiązany do opłacania składek emerytalnych pracowników w okresie bezczynności.
Stosunek pracy zawierany jest na podstawie pisemnej umowy o pracę. Jeśli pracodawca nie zawrze z pracownikiem pisemnej umowy o pracę przed rozpoczęciem pracy lub nie wyda pisemnego potwierdzenia zawarcia umowy, umowa z pracownikiem jest uważana za zawartą na czas nieokreślony. Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi kopię wniosku o zgłoszeniu go do obowiązkowej emerytury i ubezpieczenia zdrowotnego w ciągu piętnastu dni od dnia zawarcia umowy o pracę lub z rozpoczęciem pracy.
W przypadku podjęcia pracy tymczasowej za pośrednictwem agencji pośrednictwa pracy, pracownicy podpisują z agencją umowy na czas określony lub nieokreślony, a Agencja zawiera umowę z pracodawcą użytkownikiem o wyznaczeniu pracowników na okres do jednego roku. Jeśli agencja zawarła z pracownikiem umowę o pracę na czas nieokreślony jest obowiązana, w okresie, gdy pracownik nie jest skierowany do żadnego pracodawcy użytkowania, płacić mu wynagrodzenie.

Umowa o pracę powinna zawierać:

  • strony i ich miejsca zamieszkania lub siedziby,
  • miejsce pracy,
  • stanowisko lub krótki opis obowiązków pracownika,
  • termin rozpoczęcia pracy,
  • przewidywany czas trwania umowy, w przypadku zatrudnienia na czas określony,
  • czas trwania urlopu lub sposób określania czasu trwania urlopu,
  • okresy wypowiedzenia lub sposób ustalania okresów wypowiedzenia,
  • wynagrodzenie podstawowe, dodatki płacowe i okresy wypłaty wynagrodzenia,
  • system pracy (tygodniowy, dniówka).

Czas pracy
Za pracę na pełen etat uważana jest praca przez osiem godzin dziennie i 40 godzin w tygodniowo. Pracownik, który pracuje, co najmniej sześć godzin dziennie, ma prawo do codziennej przerwy trzydziestominutowej, która jest płatna i wliczona do czasu pracy.
W przypadku, gdy istnieją uzasadnione powody, pracownik może pracować w godzinach nadliczbowych na wniosek pracodawcy, ale nie więcej niż osiem godzin w tygodniu, 32 godziny na miesiąc lub 180 godzin rocznie.

Urlop wypoczynkowy
Pracownik ma w każdym roku kalendarzowym, prawo do corocznego płatnego urlopu w wymiarze, co najmniej czterech tygodni (dla osób małoletnich i osób, które pracują w niebezpiecznych warunkach, okres ten wynosi co najmniej pięć tygodni), a prawo to może być wykorzystane po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia pracy. Święta i dni wolne od pracy określone przez prawo nie są wliczone w czas trwania urlopu. Okres czasowej niezdolności do pracy potwierdzony przez uprawnionego lekarza, nie jest wliczony w czas trwania urlopu. Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu, ani wymieniać niewykorzystanego urlopu na pieniądze.
W ciągu roku kalendarzowego, pracownik ma prawo do płatnego urlopu okolicznościowego, do siedmiu dni w przypadku ważnych potrzeb osobistych (ślub, poród, ciężka choroba lub śmierć bliskiego członka rodziny). Dłuższy okres płatnego urlopu może być ustawiony w układzie zbiorowym, regulaminie pracy lub przepisach o pracy. Pracodawca może przyznać na wniosek pracownika urlop bezpłatny, w czasie, którego prawa i obowiązki wynikające z zatrudnienia są zawieszone.

Wynagrodzenie za pracę
Minimalne wynagrodzenie jest to najniższe miesięczne wynagrodzenie brutto, do którego pracownik ma prawo do pracy w pełnym wymiarze godzin i jest to prawo przynależności do wszystkich pracowników zatrudnionych w Republice Chorwacji.
Poziom minimalnego wynagrodzenia jest ustalany corocznie przez Chorwacki Urząd Statystyczny publikowany jest w Dzienniku Ustaw. Minimalne wynagrodzenie netto od 1 stycznia 2015 r. w Chorwacji wyniosło 3.019,61HRK (ok. 398,90 euro) w kwietniu 2016 r. średnie wynagrodzenie netto stanowiło 5 633 HRK (brutto – 7 688 HRK = ok. 1026 euro). W czerwcu 2016 r. inflacja wg wskaźnika CPI w porównaniu z czerwcem 2016 r. zmalała o 1,6%, a w porównaniu z majem 2016 r. o 0,1%. W maju 2016 r. bezrobocie osiągnęło 14,4%. Metoda ustalania wynagrodzenia może być określona w układach zbiorowych, regulaminach pracy i na podstawie indywidualnych umów o pracę. Umowa o pracę może zaoferować lepsze warunki finansowe, ale nie mniej korzystne niż te przewidziane w układzie zbiorowym lub regulaminie pracy. W każdym przypadku pracodawca musi zapłacić pracownikowi odpowiednie wynagrodzenie na tych samych warunkach dla obu płci.
Wynagrodzenie jest wypłacane, co miesiąc po zakończeniu pracy, i nie później niż piętnastego dnia następnego miesiąca, pieniądze zazwyczaj wpłacane są na rachunek bankowy pracownika.
Składka emerytalna pobierana jest w wysokości 20%, ubezpieczenia zdrowotnego 13%, podatek na rzecz zatrudnienia 1,7%, podatek od wypadków przy pracy 0,5%, a podatek lokalny od 0 do 18% (w zależności od miejsca zamieszkania).

Źródło: https://eures.praca.gov.pl

Strony z ofertami pracy: 

 
Facebook Twitter