Praca na Litwie

Podejmowanie pracy na Litwie:

Obywatele polscy i ich rodziny zamierzający podjąć zatrudnienie na Litwie nie potrzebują pozwolenia na pracę. Podlegają na rynku pracy tym samym zasadom, co obywatele Litwy. Jednakże, w pewnych zawodach czy sektorach np. w administracji państwowej, wymiarze sprawiedliwości i paru innych, mogą pracować jedynie obywatele Republiki Litewskiej.

Jednocześnie obywatele chcący pozostać na terenie Litwy dłużej niż 3 miesiące muszą uzyskać zaświadczenie o prawie do pobytu w Republice Litewskiej. Cudzoziemcy mogą otrzymać jeden z dwóch dokumentów pobytowych: zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt tymczasowy.

Poszukiwanie pracy na Litwie:

Publiczne służby zatrudnienia na Litwie (Darbo Birza) zapewniają pomoc poszukującym pracy w jej znalezieniu, pomagają pracodawcom znaleźć odpowiednio wykwalifikowanych pracowników, wdrażają zarejestrowanych bezrobotnych do programów na rzecz zatrudnienia (szkolenia zawodowe i przekwalifikowania, organizacja własnego biznesu, prace interwencyjne i roboty publiczne, wspieranie przedsiębiorców w celu tworzenia nowych miejsc pracy, prowadzenie Klubów Pracy), a także wypłacają zasiłki dla bezrobotnych.

Obecnie istnieje Litewski Urząd Pracy oraz 10 lokalnych biur pracy i oddziałów w miastach. Litewski Urząd Pracy oferuje pomoc osobom poszukującym pracy, które chcą znaleźć pracę szybko, dając im możliwość nabycia odpowiednich umiejętności by efektywnie radzić sobie na rynku pracy. Urząd Pracy wypłaca także zasiłki dla bezrobotnych oraz pomaga pracodawcom w znalezieniu wykwalifikowanych pracowników.
Urzędy oferują swoim klientom jedną z największych baz danych ofert pracy i osób poszukujących pracy, które są na bieżąco aktualizowane. Usługi urzędów są bezpłatne.

Innym sposobem znalezienia odpowiednich pracowników lub pracy jest poszukiwanie za pośrednictwem prywatnej agencji rekrutacyjnej. Usługi tych agencji są dla poszukujących pracy bezpłatne. Złamanie tej zasady jest karane grzywną. Wykroczenia takie powinny być zgłaszane na policję. Coraz bardziej popularne staje się umieszczanie ogłoszeń o pracę w Internecie.

Warunki pracy na Litwie:

Zarówno indywidualne umowy o pracę jak i zbiorowe układy pracy są istotne na rynku pracy na Litwie. Pomimo że standardowe umowy o pracę zawierane między pracodawcą a pracownikiem są bardziej popularne na Litwie, zainteresowanie układami zbiorowymi wzrasta.
Na Litwie funkcjonują między innymi umowy: na czas nieokreślony, na czas określony (wykonanie projektu, nie dłużej niż 5 lat), czasowa (nie dłużej niż 2 miesiące), umowa sezonowa).
W każdej umowie o pracę strony muszą uzgodnić obowiązujące warunki umowy, takie jak: stanowisko, specjalizacja, kwalifikacje, zakres obowiązków. W odniesieniu do poszczególnych rodzajów umowy o pracę, prawo pracy albo umowy zbiorowe mogą wprowadzić inne warunki, na które obie strony powinny wyrazić zgodę (czas trwania umowy, dot. pracy sezonowej, itp.).

Czas pracy
Na Litwie tygodniowy czas pracy nie może przekraczać 40 godzin tygodniowo. Maksymalna tygodniowa liczba godzin pracy wraz z nadgodzinami nie może przekraczać 48 godzin.
Dla pewnych kategorii pracowników, w tym lekarzy, pielęgniarek, opiekunów, pracowników domów dziecka, energetyków i pracowników innych usług, którzy są na dyżurze bez przerwy, godziny pracy nie mogą przekraczać 24 godzin na dobę. Przeciętny czas pracy takich pracowników w ciągu siedmiu dni nie może przekroczyć 48 godzin, a czas przerwy pomiędzy dniami pracy nie może być krótszy niż 24 godziny.

Urlop wypoczynkowy
Na Litwie wyróżnia się następujące rodzaje urlopów wypoczynkowych:

• zwykły urlop coroczny - wynosi 28 dni kalendarzowych
• urlop rozszerzony - wynosi do 58 dni kalendarzowych - przysługuje tym kategoriom pracowników, których praca wymaga dużo emocjonalnego i psychicznego zaangażowania, w wyniku czego pracownicy ci narażeni są na silne stresy; ponadto należy się on pracownikom, którzy pracują w specyficznych warunkach.

Wynagrodzenie za pracę
Od 1 lipca 2016 r. minimalne wynagrodzenie na Litwie wynosi 380 euro miesięcznie. Wynagrodzenie obejmuje płacę podstawową i wszelkie dodatki do wynagrodzenia, płatne na różne sposoby bezpośrednio przez pracodawcę dla pracownika za wykonaną pracę. Mężczyźni i kobiety otrzymują równe wynagrodzenie za taką samą lub podobną pracę. Rząd ustala płacę minimalną, miesięczną i godzinową (2,32 euro/h).
Średnie szacowane wynagrodzenie w 2 kwartale 2016 roku wynosiło 771,90 euro brutto / 600,8 euro netto miesięcznie.
Umowy zbiorowe mogą ustalać wyższe płace minimalne. Praca w dni wolne lub święta narodowe, jeśli nie są one ujęte w ogólnym planie, jest płatna podwójnie lub przysługuje dzień wolny lub zostaje zwiększony wymiar urlopu rocznego, w zależności od preferencji pracownika. Praca w święta narodowe ujęte w ogólnym planie jest wynagradzana podwójnie.

Źródło: https://eures.praca.gov.pl